Ο Γιάννης Κουτσουμάρης, Managing Partner της inwards και Master Leadership Coach, αποκαλύπτει το βασικό λάθος που κάνει την αλλαγή… να μη γίνεται!
Τι δυσκολεύει τους ηγέτες και τις διοικητικές ομάδες και θέτει σε κίνδυνο τις αποφάσεις και τη στρατηγική τους για αλλαγή;
Η διάσταση του χρόνου είναι βασική, συστημική. Διέπει δηλαδή τα πράγματα και δεν διέπεται από αυτά. Kανένα οργανόγραμμα δεν εδραιώθηκε, καμιά στρατηγική δεν καρποφόρησε και κανένας άνθρωπος δεν αισθάνθηκε ικανοποιημένος, αν ο χρόνος που αφιερώθηκε για να συμβούν αυτά δεν ήταν επαρκής.
Με τον ίδιο απόλυτο τρόπο, ο χρόνος διέπει και τις αλλαγές που επιχειρούμε σε έναν οργανισμό. Αυτό που μοιάζει, όμως, να δυσκολεύει τις διοικητικές ομάδες όταν επιχειρούν μια αλλαγή, είναι ο ρεαλιστικός υπολογισμός για το πόσος χρόνος μπορεί να χρειαστεί. Κι αυτό παρατηρώ να συμβαίνει επειδή αντιμετωπίζουν με τις ίδιες χρονικές προσδοκίες οποιοδήποτε είδος αλλαγής, κάτι που είναι «τεχνικά» εσφαλμένο:
Ο χρόνος που απαιτείται για την απόκτηση νέας γνώσης είναι λιγότερος από αυτόν για την υλοποίηση νέας δράσης, κι αυτός με τη σειρά του λιγότερος από αυτόν για την εδραίωση διαφορετικής νοοτροπίας ή αλλαγής τρόπου διαπροσωπικών σχέσεων.
Αν ένα συνολικό σχέδιο αλλαγής περιλαμβάνει και τα τρία είδη, τότε απαιτείται διαφορετικός προγραμματισμός για την κατανάλωση του χρόνου ανά είδος αλλαγής. Εντός του κάθε είδους αλλαγής χτίζουμε τα στάδια, και όχι (μόνο) εντός κάθε σταδίου τα είδη.
Συχνά συναντάμε περιπτώσεις πελατών που έρχονται σε μας με τρομερή πίεση χρόνου, όχι γιατί άργησαν να ξεκινήσουν, αλλά γιατί κατανάλωσαν περισσότερο χρόνο απ’ όσον αναλογούσε στα εύκολα, για τα οποία συχνά επιβράβευσαν τους ανθρώπους τους, καθώς κανείς δεν κατάλαβε ότι όλα τα θέματα στις «εξετάσεις» της αλλαγής δεν ήταν ίσης δυσκολίας.
Επιχειρησιακή και Πολιτική Ηγεσία
Η διάσταση του χρόνου, είναι πιο εύκολο να διαφύγει της προσοχής στην άσκηση της επιχειρησιακής ηγεσίας, σε σχέση με αυτήν της πολιτικής ηγεσίας, ειδικά εκεί που ο χρόνος δε συνδέεται με κάτι άμεσα μετρήσιμο, αλλά αφορά στο συναισθηματικό ή το πνευματικό μέρος της ηγεσίας. Γιατί ο επιχειρησιακός ηγέτης κρίνεται από το αποτέλεσμα, το οποίο βρίσκεται σε άλλο επίπεδο αξιολόγησης άρα και προσοχής, σε σχέση με αυτό του χρόνου. Αντίθετα, ο πολιτικός, επειδή είναι αναγκασμένος να μελετά πολύ πιο εντατικά πτυχές όπως η πολιτική συγκυρία, η πυκνότητα του χρόνου και άλλες, αφιερώνει σε αυτή τη διάσταση μεγαλύτερο μέρος της προσοχής του, ώστε να πετύχει ορθή αντίληψη και βέλτιστη χρήση της.
Συναφείς περιοχές ρίσκου για τον ηγέτη
Η εσφαλμένη αξιολόγηση σε θέματα χρόνου είναι πιθανό να συνδέεται και με άλλες περιοχές στο ίδιο επίπεδο αντίληψης, όπως ιδέες (concepts), κατανόηση του οργανισμού (organizational awareness), δια-συστημικές επιδράσεις έως και θέματα πειθαρχίας, συνέπειας, οριοθέτησης ή ακόμα και κύρους. Κατά τη δημιουργία του προσωπικού πλάνου ανάπτυξης ενός ηγέτη, αναλύουμε μεμονομένα όλες αυτές τις περιοχές, και στη συνέχεια τις εξετάζουμε σε συνδυασμό με άλλες οκτώ, με σκοπό την αποκωδικοποίηση της νοητικής διεργασίας του ηγέτη και την αποφυγή εμφάνισης του ρίσκου, κατά τη λήψη σημαντικών αποφάσεων ή περίπλοκων επιχειρησιακών σχεδιασμών.
Γιατί στην άσκηση ηγεσίας, αυτά τα πράγματα είναι βασικά!
